27 Şubat 2010 Cumartesi

Köpek Bey Amca


Karsidaki tek katli, bahceli evde yasiyor. Yasli, yalniz ve huysuz. Genelde bahcenin kapisindan gelene gecene ters ters bakip havliyor. Uzun degil, birkac kere. Yasli, huysuz bir emekli amcanin homurdanmasi gibi. Ben cok cekinirim kendisinden. O yuzden ona Köpek Bey Amca derim.

Bazen yenmemis pizza dilimlerini atiyorum ona camdan. Pizzayi sever ama bin saatte ona seslendigimi, pizza atacagimi anlamaz. Sonunda anlayip yaklasir, ama pizzayi asla attigim yerde yemez, ötede bir yeri var, götürür, orda yer. Dilimi bitince tekrar gelip yukari bakar, diger dilimi atarim, oraya götürür, yine orda yer. Neden bilmem.

Kar yagiyordu. Kar yagarken, yagmur yagarken karsidaki tek katli eve bakmayi cok severim. Köpek Bey Amca bahcedeydi, bembeyaz karla kapli bahcenin ortasinda kivrilmis yatiyordu. Gökten lapa lapa kar yagarken neden bahcede karin altinda oylece yattigina anlam veremedim. Cok yasli insanlar bazen daha fazla yasamak istemezler ya, Köpek Bey Amca da ölmek mi istiyor diye düsündüm ona bakarken.. Ama üstünde de, etrafinda da hic kar yoktu :)

Hiç yorum yok: