Geçenlerde şöyle birşey düşündüm; her insana tek bir yetenek bir anda bahşedilecek olsaydı, ben ne isterdim diye, elimden ne iş gelsin isterdim diye düsündüm.. öyle insanlarin aklini okumak, görünmez olmak gibi doğaüstü bir yetenek değil.. başka insanlarin becerebildiği ama benim elimden gelmeyen birşey..
Çok uzun düşünmeme gerek kalmadi, elimden hiç gelmeyen birşey var; çok güzel yemek yapabilmek.. daha da dürüst olmam gerekirse, sadece yemek yapabilmek de diyebilirim :)) evet, ben bu yeteneği istiyorum. fransizca konusabilmek, dalabilmek, tango yapabilmek, uçak kullanabilmek, şarkı söyleyebilmek de isterdim, ama ben sadece yemek yapabilmek istiyorum. Çünkü hazirlanmiş, sadece firina verip pişirilecek bir böreği bile pişiremediğimi bugün hayretle gördüm..
Firini calistirdim, 170 derecede, turboda. 10 dakika sonra börek firindaydi.. kendisini sürekli gözledim, yanmasin diye.. sonunda üzeri yeterince kizardi, cikardim, dinlenmeye biraktim. içinde bile birakmadim, cunku birakinca kuruyor, bu kritik gercegi daha önce aci bir tecrubeyle ogrenmistim :) cikardim, dinlendi, kestim, cay da hazirdi.. oturdum yemeye basladim. D da geldi, bir catal aldi, "ama bu pismemis" dedi.. zavalli ben.. zavalli börek.. :)) kendimi herseyin yolunda olduguna öyle inandirmisim ki bunu bile farketmemişim...
Ama pes etmeye niyetim yoktu. Firini tekrar isittim. Borek firina girdi.. Bekledim. Bekledik.. Noldu biliyor musunuz? :)) yandi :)) neyse ki sadece üstü yanan kisim.. güzel bir dilim kesip üst kismi ambalajin kapagi gibi kaldirip kalani yiyebiliyorsunuz.. :))
Yeteneklerin bir chipi olsun, kafamizin icinde download edelim, hemen yemek pisirmeye baslayabileyim istiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder